زعفران در یک نگاه
اگر قصد شروع به کشت و کار زعفران را دارید، این مقاله شما را در تصمیم گیری کمک خواهد نمود.
زعفران
نام علمی زعفران : Crocus sativus و از خانواده Iridaceae و نام انگلیسی آن Saffron می باشد.
مقدمه
زعفران گیاهی است چند ساله است که دارای نیاز آبی کم بوده و در مناطقی که پاییز و زمستان ملایم و تابستان گرم و خشک دارند قابل کشت می باشد. قسمت مصرفی زعفران کلاله سه شاخه و قرمز رنگ آن است که برای درمان سرخک، افسردگی، ضعف قوای جسمانی و همچنین تزئین و خوشبو کردن غذاها و شیرینی جات استفاده می شود.
کاشت :
این گیاه در خاکهای شنی رسی به خوبی رشد کرده و چون به صورت چند ساله (7 تا 10) کشت می شود باید زمین مورد نظر را شخم عمیق زده و با کودهای دامی و شیمیایی تقویت نمود. در بهار باید حدود 25 تا 30 تن کود دامی پوسیده در هکتار به زمین اضافه کرده و شخم عمیق زد. یک هفته قبل از کاشت هم باید مقدار 300 کیلوگرم کود فسفاته و 250 کیلوگرم کود پتاسه و 150 کیلوگرم کود ازته استفاده کرده و مجدداً زمین را شخم زده و کرت بندی و آبیاری نمود. پس از گاورو شدن خاک اقدام به کشت پیاز زعفران شود. قبل از کاشت باید پیازها را تمیز نموده و کرکهای اضافی آن را حذف کرده و با سموم قارچ کش ضد عفونی نمود. عمق کاشت پیازها حدود 15 تا 20 سانتیمتر و فاصله بوته ها حدود 20 تا 25 سانتیمتر در نظر گرفته شود. میزان پیاز مصرفی جهت کاشت در هر هکتار 5/2 تا 5تن می باشد.
داشت :
بعد از پایان یافتن کاشت باید آبیاری صورت گیرد و مرتباً با علفهای هرز بصورت دستی و شیمیایی مبارزه گردد. دومین آبیاری پس از برداشت کامل گلها انجام شود. در سالهای بعد هم باید علفهای هرز را حذف کرده و در اواخر تابستان مجدداً آبیاری صورت گیرد و جهت تقویت خاک از کودهای شیمیایی و دامی استفاده شود. این گیاه در سال حداقل 2 نوبت آبیاری بسته به وضعیت بارندگی نیاز داشته که اولی در اواخر تابستان و دیگری پس از برداشت انجام می شود.
برداشت :
در سال اول حدود 20 روز پس از کاشت گلدهی آغاز می شود اما اقتصادی نیست و در سالهای بعدی ضمن افزایش تعداد پیازها گلدهی نیز زیاد شده و در سالهای سوم، چهارم و پنجم به حداکثر می رسد. برداشت گلها در مهر و آبان هر سال انجام میگیرد که بایستی در ساعات اولیه روز صورت گیرد و گلها را چیده و در سایه کلاله آنها را جدا کرده و خشکاند. از سال هفتم به بعد هم باید زمین را شخم زده و پیازها را جمع آوری نمود که در هر هکتار حدود 15 تن پیاز تولید می شود.