زعفران در یک نگاه

زعفران در یک نگاه

اگر قصد شروع به کشت و کار زعفران را دارید، این مقاله شما را در تصمیم گیری کمک خواهد نمود.

زعفران

نام علمی زعفران : Crocus sativus و از خانواده Iridaceae و نام انگلیسی آن Saffron می باشد.

مقدمه

زعفران گیاهی است چند ساله است که دارای نیاز آبی کم بوده و در مناطقی که پاییز و زمستان ملایم و تابستان گرم و خشک دارند قابل کشت می باشد. قسمت مصرفی زعفران کلاله سه شاخه و قرمز رنگ آن است که برای درمان سرخک، افسردگی، ضعف قوای جسمانی و همچنین تزئین و خوشبو کردن غذاها و شیرینی جات استفاده می شود.

کاشت :

این گیاه در خاکهای شنی رسی به خوبی رشد کرده و چون به صورت چند ساله (7 تا 10) کشت می شود باید زمین مورد نظر را شخم عمیق زده و با کودهای دامی و شیمیایی تقویت نمود. در بهار باید حدود 25 تا 30 تن کود دامی پوسیده در هکتار به زمین اضافه کرده و شخم عمیق زد. یک هفته قبل از کاشت هم باید مقدار 300 کیلوگرم کود فسفاته و 250 کیلوگرم کود پتاسه و 150 کیلوگرم کود ازته استفاده کرده و مجدداً زمین را شخم زده و کرت بندی و آبیاری نمود. پس از گاورو شدن خاک اقدام به کشت پیاز زعفران شود. قبل از کاشت باید پیازها را تمیز نموده و کرکهای اضافی آن را حذف کرده و با سموم قارچ کش ضد عفونی نمود. عمق کاشت پیازها حدود 15 تا 20 سانتیمتر و فاصله بوته ها حدود 20 تا 25 سانتیمتر در نظر گرفته شود. میزان پیاز مصرفی جهت کاشت در هر هکتار 5/2 تا 5تن می باشد.

بیشتر بخوانید  خواص ترکیب عسل و زعفران
داشت :

بعد از پایان یافتن کاشت باید آبیاری صورت گیرد و مرتباً با علفهای هرز بصورت دستی و شیمیایی مبارزه گردد. دومین آبیاری پس از برداشت کامل گلها انجام شود. در سالهای بعد هم باید علفهای هرز را حذف کرده و در اواخر تابستان مجدداً آبیاری صورت گیرد و جهت تقویت خاک از کودهای شیمیایی و دامی استفاده شود. این گیاه در سال حداقل 2 نوبت آبیاری بسته به وضعیت بارندگی نیاز داشته که اولی در اواخر تابستان و دیگری پس از برداشت انجام می شود.

برداشت :

در سال اول حدود 20 روز پس از کاشت گلدهی آغاز می شود اما اقتصادی نیست و در سالهای بعدی ضمن افزایش تعداد پیازها گلدهی نیز زیاد شده و در سالهای سوم، چهارم و پنجم به حداکثر می رسد. برداشت گلها در مهر و آبان هر سال انجام میگیرد که بایستی در ساعات اولیه روز صورت گیرد و گلها را چیده و در سایه کلاله آنها را جدا کرده و خشکاند. از سال هفتم به بعد هم باید زمین را شخم زده و پیازها را جمع آوری نمود که در هر هکتار حدود 15 تن پیاز تولید می شود.

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

error: محتوی حفاظت شده